Στην σκοτεινή πόλη των arcade, φώτα νέον που αναβοσβήνουν φωτίζουν τα πρόσωπα νεαρών ή ελαφρώς φθαρμένων χαρακτήρων. Το πιο πυκνό πλήθος περιβάλλει πάντα το fighting arcade - κάποιοι σφιχτά κρατούν joystick, τα δάχτυλα πατούν κουμπιά, κάποιοι κρατούν την αναπνοή τους και κοιτάζουν επίμονα την οθόνη. Κάθε φορά που οι χαρακτήρες απελευθερώνουν τις απόλυτες κινήσεις τους, ζητωκραυγές και αναστεναγμοί ξεσπούν στο θορυβώδες περιβάλλον. Από το Street Fighter μέχρι το King of Fighters, από τα pixel γραφικά της δεκαετίας του 1980 μέχρι τα μοντέλα υψηλής ευκρίνειας σήμερα, τα fighting arcade παιχνίδια δεν έχουν ποτέ ξεθωριάσει πραγματικά από τα φώτα της δημοσιότητας. Δεν είναι μόνο ένα «ζωντανό απολίθωμα» της ανάπτυξης των ηλεκτρονικών παιχνιδιών, αλλά και ένα συγκεκριμένο σύμβολο ανταγωνισμού, συνεργασίας και πάθους στη νεότητα αμέτρητων ανθρώπων. Κάθε πάτημα και τράβηγμα του joystick, κάθε πάτημα του κουμπιού, κρύβει μια αποκλειστική ανάμνηση που είναι δύσκολο να αναπαραχθεί.